Ya Fatemeh Zahra Kids Headband

حروف‌نگاری سربند کودکانه «یا فاطمه» را آقای رسول معصوم‌زاده انجام داده است. این سربند به‌شیوۀ چاپ سیلک روی پارچۀ ترگال نقش گرفته است

«پیشانی‌نوشت»: مادربزرگ اغلب بعد از هر خوشی یا ناخوشی، به پیشانی‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید: پیشانی‌نوشت است. اهل تلاش و کوشش است؛ به‌راحتی هم کوتاه نمی‌آید، اما معتقد است از روزی که به دنیا آمده، یک چیزهایی را روی پیشانی‌اش نوشته‌اند و چرخ دنیا ‌طوری می‌چرخد که آخرِ بعضی از قصه‌های زندگی‌اش، مثل همان نوشته‌ها بشود. بچه که بودم با شنیدن این حرف‌ها زل می‌زدم به پیشانی‌اش و وقتی می‌دیدم نوشته‌ای آنجا نیست، از خودم می‌پرسیدم: پس مادربزرگ از چه‌چیزی حرف می‌زند؟ سال‌ها بعد، وقتی خودکارهای نامرئی به بازار آمدند، فکر کردم به راز مادربزرگ پی‌ برده‌ام و نوشته‌های روی پیشانی او را هم می‌توانم با چراغ خودکارم ببینم. یک روز که مادربزرگ خواب بود، چراغ‌به‌دست بالای سرش ایستادم و بررسی را شروع کردم. اما حتی با آن چراغ هم چیزی دیده نمی‌شد و دست‌از‌پا‌درازتر برگشتم. راستش آن روزها نفهمیدم که مادربزرگ از چه‌چیزی حرف می‌زند؛ ولی همیشه به این فکر می‌کردم که اگر واقعاً این‌طور باشد، پیشانی‌نوشت آدم باید چگونه باشد که آخر قصه‌‌اش خوش شود؟ اگر آدم بتواند روی پیشانی‌اش چیزی بنویسد، کدام نوشته بیشتر به‌کارش می‌آید و اصلاً چطور آنجا چیزی بنویسد؟ حالا به‌گمانم جوابشان را می‌دانم. آخرِ قصه‌ها وقتی خوش می‌شود که خدا از آدم راضی باشد، نوشته‌ای به‌کار می‌آید که یاد خدا و اولیای خدا را در دل زنده کند و نشانی از عشقمان‌ به آن‌ها باشد، برای نوشتنشان هم نیازی به خودکار نامرئی نیست؛ یک سربند به‌‌خوبی از پسش برمی‌آید